امام صادق و مادی:

یکی از مادیین مصر که آوازه و شهرت علمی امام صادق (ع ) را شنیده بود برای بحث کردن دربارۀ وجود خدا نزد حضرت آمد ، و شاید پیش خود فکر میکرد هر چه امام دانا باشد از جواب اشکالات او عاجز می ماند
وقتی به محضر امام رسید ، پیش از اینکه شروع به صحبت کند ، امام سوالات زیر را برای او طرح کرد:
امام : آیا زمین سطح و عمق دارد یا نه ؟
مادی : آری
امام : آیا در اعماق زمین رفته ای ؟
مادی : نه
امام : پس چه میدانی در زیر زمین چیست ؟
مادی : نمیدانم ولی گمان میکنم چیزی در آنجا وجود نداشته باشد .
امام : گمان ( علامت ) عجز و ناتوانی از « استدلال » است ...
آیا به آسمان بالا رفته ای ؟
مادی : نه
امام : میدانی در آسمان چه هست ؟
مادی : نه نمیدانم
امام : « طرز فکر تو » عجیب است ، به غرب نرفته ، زیر زمین را ندیده ، راه آسمان را نه پیموده انکار میکنی که موجودی در آنها وجود داشته باشد ! آیا عاقل آنچه نمیداند هست یا نیست انکار میکند ؟!
مادی - در جواب فرو ماند و گفت تا به حال کسی جز شما با من چنین سخن نگفته است .
امام فرمود : بنابر این تو شک داری « که خدائی هست یا نیست » شاید باشد و شاید نباشد ، و دلیلی که اثبات کند ، چیزی را که ندیده ای وجود ندارد در دست نداری ؟
مادی گفت : مطلب همین طور است .
سپس حضرت یکی از براهین توحید « یعنی برهان نظم جهان آفرینش را» برای او بیان کرد و آن مادی اقرار به آفریننده جهان نمود .
((منبع ج3 بحار ص 15 )).

ادامه در پست بعدی ...